قالب های برنامه ریز هفتگی
درست مانند برنامه ریزان ساعتی روزانه، برنامه ریزان ساعتی هفتگی برای حفظ زندگی مشترک شما مهم هستند. برنامهریزی فعالیتهای هفتگی به شما امکان تقسیم حجم کاری بهتر را میدهد—شما میتوانید ببینید کدام روزها شلوغتر از روزهای دیگر هستند و کارهای کاری غیرمنتظره یا رویدادهای زندگی شخصی خود را بدون استرس برنامهریزی کنید.
باز هم، مردم به روشهای مختلف به مدیریت زمان میپردازند: یک برنامه فشرده برای برخی بهترین کار را دارد، در حالی که دیگران از برنامهریزی انعطافپذیرتری لذت میبرند. هیچ کدام به عنوان یک قاعده کلی بهتر نیست. شما فقط باید پیدا کنید که چه چیزی شما را بیشترین بازدهی را حفظ می کند.
در اینجا چند الگو وجود دارد که میتوانید برای برنامهریزی زمانی هفتگی خود امتحان کنید: برنامهریز ساعتی هفتگی، یا بر اساس بخشهایی از روز، جدول زمانی، شیفتها و فعالیتها.
1. هفته به ساعت
برنامه ریزی ساعتی به مدت یک هفته به شما دید واضحی از میزان مشغله خود می دهد و به شما امکان می دهد چیزهای دیگری را که نادر یا یکبار اتفاق می افتد برنامه ریزی کنید. اینها شامل برخی جلسات یا وظایف کاری، مانند گزارش فصلی، یا رویدادهای زندگی شخصی، مانند قرار ملاقات با پزشک یا استراحت شما می شود.
این رویکرد برای برنامه ریزی ساعتی هفتگی برای کسانی که کارهای کوچک زیادی دارند و مجبورند در طول روز بین آنها جابجا شوند، عالی است. اما اگر کارهای وقتگیر بیشترین بخش روز کاری شما را تشکیل میدهند، استفاده از برنامهریز ساعتی فایدهای ندارد – اکثر سلولها خالی خواهند بود.
- توضیحات: کامل و بسیار دقیق
- بهترین برای: کارگران با مسئولیت های زیاد
- به بهبود بهره وری، خود انضباطی و مدیریت زمان کمک می کند
2. هفته به تکه های روز
برنامهریزی بر اساس بخشهایی از روز، نوعی حد وسط بین برنامهریز ساعتی هفتگی و برنامهریزی مبتنی بر فعالیت است. این بدان معناست که شما روز خود را به بخشهای 3 ساعته تقسیم میکنید (یا میتوانید از تعداد ساعاتی استفاده کنید که برای شما بهتر است) و فعالیتهای خود را برای آن بخشهای روز برنامهریزی کنید.
این رویکرد انعطافپذیری را با ساختار ترکیب میکند و بدون اضافه کردن فشار یک برنامه سخت، شما را سازنده نگه میدارد. این یکی بسیار عالی است اگر وظایف شما بر حسب مدت زمانی که طول می کشد یا تعداد کارهایی که روزانه دارید در نوسان باشد.
- توضیحات: ساختار را بدون بازه های زمانی محدود اضافه می کند
- بهترین برای: کارگرانی که برنامه های انعطاف پذیر را ترجیح می دهند
- به این موارد کمک می کند: ایجاد تعادل بین کار و زندگی و یافتن اوج بهره وری
همانطور که می بینید، این الگو به شما کمک می کند زمان کاری و شخصی خود را تقسیم کنید و همچنین برخی از وظایف، رویدادها و ضرب الاجل های مهم را برجسته کنید. همچنین میتوانید از این رویکرد تکهای برای برنامهریزی کار برای زمانی که بیشترین بهرهوری را دارید، یعنی بین ساعت ۱۲ تا ۳ بعد از ظهر، استفاده کنید و بقیه مسئولیتهای خود را به اواخر روز بسپارید.